52 तबइकिलाइ यहुदि मान्सनले यइ मान्सले कसेरी हामलाइ आफ्नो शरीर खानाइ दिसकन्छ? भणबर आपसमी कला अर्यो।
जब यरुशलेम सहर बठेइ यहुदि अगुवानले केइ यहुदि पुजारि रे मन्दिरको सेवामि सहयोग अद्द्या लेवि कुलकालाइ यूहन्ना को रइछ भणि सोद्दाइ पठायो, तब यूहन्नाको गवाही यो थ्यो।
यिन बचनका उइले यहुदिमि आजी फाटो होइय्यो।
निकोदेमसले येशूलाइ भण्यो, “यो कसेरी हुन सकन्छ एक मान्स भया पछा दोसर्या जन्मिनाइलाइ आफनी इजाको कोखमि जान सक्दइन।”
निकोदेमसले उनलाइ सोध्यो, “यो कसेरी हुन सकन्छ?”
तइ स्वानिले उनलाइ भण्यो, “हजुर तमसित पानी निकाल्या भाँडो आथिन, इनार लगइ गइलो छ। तब तम काँ बठेइ जिउनो पानी ल्याउन्या हउ?
तब यहुदि मान्सनले उनरा बिसयमि गनगन अर्यो क्याकि उनले भण्यो, “स्वर्ग बठेइ ओलीबर आया रोटी म हु।”
तब उनरा शिष्यामि हइ भौतले यो सुणिबर भण्यो, “यो कठोर शिक्षा हो, कइले यइलाइ सुण्न सकन्छ?”
फरिसि मान्सनको समुहमी हइ कसइले भण्यो, “त्यो मान्स परमेश्वर बठेइ आया होइन, क्याकि तइले बिश्राम दिन पालना अद्दइन।” तर औरले भण्यो, “यइ जसो पापी मान्सले कसेरी यिसा अचम्मका काम अद्द सकन्छ?” रे तिनरा बिचइनि फाटो हुन पस्यो।
जब तिननले मर्या बठेइ जिउना हुन्या बारेमि सुण्यो, तब कसइ-कसइले खिसि काट्यो। तर औरले हाम आजी यइ कुरणी सुण्नाउ भण्यो।
जो मान्स आत्मिक आथिन, तइले परमेश्वरका आत्माका सत्य कुरणीलाइ ग्रहण अद्दइन। क्याकि तिन कुरणी तइका निउति मुर्खता हुनाहान। उइले तिन कुरणी बुज्ज सक्दाइन क्याकि जइ मान्समि पबित्र आत्मा रनाहान उइले मान्तर परमेश्वरकि कुरणी बुज्ज सकन्छ।