14 तइ पछा येशूले तइलाइ मन्दिरको आगनमी भेटीबर भण्यो, “हेर, तु निको होइरइछइ। आजी पाप जन अरेइ, रे तुमि आजी बड्ता खराबी आइ जन पडउ।”
तब त्यो भूत जान्छ, रे आफ भण्ना बड्ता दुष्ट और सात भूतलाइ आफसित ल्याउछ, रे तिनन मान्सनका भित्तर पसिबर बसाहान, छाड्डीबार तइ मान्सनको हालत पइल्लिको भण्ना झिक खराब हुन्छ। येइ दुष्ट मान्सनका पुस्तालाइ लगइ इसोइ हुन्या हो।”
जब येशूले उन मान्सनको बिश्वास आफमी धेक्यो, तब उनले तइ लुला बिरामी मान्सलाइ भण्यो, “हेर चेला तेरा पाप क्षमा भया छन।”
तर निको भया तइ मान्सले उन को हुन भणि पछेण्या थेइन, क्याकि तइ ठाउँमि भिड भया हुनाले येशू ताँ बठेइ निइय्या।
ताँ अठ्तिस बर्ष बठेइ बिरामी भया एक जाना मान्स थ्यो।
तइले भण्यो, “कसइले ठहराएइन प्रभु।” पइ येशूले भण्यो, “म लगइ तुलाइ दोषि ठहराउनइन, आब आफ्ना घर जा रे आब बठेइ पाप जन अरेइ।”
बितेका दिनमि तमनले अबिश्वासिनलाइ अद्द मन पड्डया काम अरिबर भौत समय बर्बाद अर्या। तमरो जीवन अनैतिकता, अभिलाषा, भोज, मद्यपान, मोजमज्जामि, रे मुर्ति पुजामी बित्यो, जइलाइ परमेश्वरले घृणा अददाहान।