फरिसि मान्सनले येशूलाइ भण्यो, “क्याइ तमरा शिष्या हामरा बिश्राम दिनमि यो काम अद्दाहान जो हामरा मोशाका नियमले अददु दिनइन? रे बिश्राम दिनमि यिनले कि अददु पण्न्छ त्यो तमले सिकाउनु पण्न्छ।”
येशूले तिननलाइ भण्यो, “परमेश्वरले हामलाइ बिश्राम दिनमि कि अद्द्या आज्ञा दिया छन, मान्सनलाइ भलो अद्दु कि खराबी अद्दु? उनले हामलाइ कि आज्ञा दिया छन, कसइको प्राण बचाउनु कि माद्दु?” रे तिन सब चुप लागिरया।
तर यहुदि सभाघरको सासकलाइ बड्ताइ रिस उठ्यो, क्याकि येशूले बिश्राम दिनमि निको बनाइराइथ्यो, रे अगुवाले मान्सनलाइ भण्यो, “हामलाइ हप्तामि छ दिन काम अद्या अनुमति छ। यिन छइ दिन भितर आइबर निको होउ, बिश्राम दिनमि होइन।”
जब यरुशलेम सहर बठेइ यहुदि अगुवानले केइ यहुदि पुजारि रे मन्दिरको सेवामि सहयोग अद्द्या लेवि कुलकालाइ यूहन्ना को रइछ भणि सोद्दाइ पठायो, तब यूहन्नाको गवाही यो थ्यो।