मेरो जान्या रे फर्किबर आउन्या बारेमी यइ काहानि बठेइ ब्याख्या अद्द सकिन्छ: एक मान्स लामो यात्रामि जानाइ आफ्नो घर छाडन्छ। जाना हइ पइल्ली, घरको मालिकले आफना नौकरनलाइ तइ काम भण्न्छ जो उइलाइ अददु पडद्या हो, रे उइले चौकीदारलाइ भणन्छ कि उ उइको फर्किन्या परखाइमी बसोस।
परमेश्वरले हामलाइ दिया अनुग्रह अन्सार अलग-अलग बरदान हाम प्रयोग अरौ। अगमवाणीको हो भण्या, उइले त्यो सब्द बोल्लु पणन्छ जो परमेश्वर उइलाइ भण्या छ भणि उइले बिश्वासको अरन्छ।
तर परमेश्वरका अनुग्रहले म येशू ख्रीष्टको छान्या शिष्य छु, रे ममि भया उनरो अनुग्रहले ठुलो परिणाम लेया छ। तर मइले त और येशू ख्रीष्टको छान्या शिष्यले भण्ना बडता मिहिनत अर्या। पइलगइ मइले होइन, तर परमेश्वरका अनुग्रहले मलाइ उनरो काम अददाइ सक्षम बनायो।
क्याकि कसइले तमनलाइ और भण्ना बड्ता महत्वका बनाया आथिन! परमेश्वरले तमनलाइ सब बरदान दिया छ। परमेश्वरले सब कुरणी तमनलाइ दिया हुनाले तमनले घमण्ड अददु पड्डइन।
म पावल यो चिठ्ठी तमनलाइ लेख्दाछु। म एक छान्या शिष्य हु, म कसइ मान्सनका समुह बठेइ छान्या होइन अथवा कसइ मान्स बठेइ छान्या शिष्य हुनाइ नियुक्त भया होइन। तर येशू ख्रीष्ट रे परमेश्वर पिता, जइले उनलाइ मृत्यु बठेइ जिउना बनायो उन बठेइ नियुक्त भया हु।
तबइकिलाइ परमेश्वरले मलाइ सुसमाचारको प्रचारक रे एक छान्या शिष्य हुनाइलाइ नियुक्त अर्यो। उनले मलाइ बिश्वासको सत्य सन्देश गैर-यहुदिलाइ सिकाउनाइलाइ नियुक्त अर्यो। म झुटि बोल्लारयइन, म सत्य बोल्ला छु।