9 तब तिन किनारमी ओल्नज्या कोइलाको आगो रे तइ मल्तिर माछा राख्या रोटा धेक्यो।
तब सैतानले उनलाइ छाडिबर गयो, रे स्वर्गदुत आइबर उनरो सेवा-टहल अर्यो।
यिनमि हइ कोइ-कोइ दुर हइ आइरइछन यदि यिनलाइ केइ नख्वाइबर भोकाइ घर पठाया भण्या यिन बाटाइनि बिहोस होइजान्या हुन।”
ताँ नौकर रे मन्दिरको चौकीदार कोइलाको आगो सल्काइबर तइका वलतिर पलतिर कल्लिरइथ्या। क्याकि ताँ ठण्नी थी रे पत्रुस लगइ तिननसित आगो ताप्दाथ्यो।
येशूले तिननलाइ भण्यो, “तमनले अइल्लै समाया माछा बठेइ थोकाइ याँ ल्यास।”
तब येशूले तिननलाइ रोटा दियो तसेरि माछा लगइ दियो।
और शिष्या नामि चडिबर माछाले भरिया जाल तान्ना तान्नाइ आया। तिनन किनार बठेइ लगभग सय मिटर दुर थ्या।
येशूले रोटा लैजाइबर स्वर्गतिर हेर्या रे परमेश्वरलाइ धन्यबाद दियो, तइ घासमि बस्या मान्स खान्ना भणिबर शिष्यालाइ बाणन्न लायो। माछा लगइ उनले सबलाइ बाँडिदियो।
याँ एक केटो छ जइसित पाँच जौका रोटा रे दुइ नान नाना माछा छन। तर इति मान्सनका बिचइनि इतिले कि हुन्या हो?