येशूले तिननलाइ भण्यो, “साँच्चि, म तमनलाइ भण्नउ, तम जो मेरा पछा लागिरइछौ, नयाँ सृष्टिमि जब म, मान्सको चेलो आफ्ना महिमाको सिंहासनमि बसलो, तब तम लगइ बार सिंहासनमि बस्या हौ, रे इस्राएल देशका बार कुलमी इन्साफ अद्द्या हौ।
कसइले मेरो सेवा अरन्छ भण्या, शिष्या हुनाइलाइ मेरा पछा लाग्दु पणन्छ, रे म जाँ छु, मेरो सेवक लगइ ताँइ हुन्या हो, कसइले मेरो सेवा अरन्छ भण्या पिताले तइको कदर अद्द्या हुन।
साँच्चि, म तमनलाइ भण्नउ पइ तमन जबान थ्या तमन आफइ कम्मर कसरन्थ्या पइ जा जान्या मन लागन्छ वाँ जान्थ्या घुमन्थ्या तर जब तमन बुढा हुन्छौ, पइ तमन आफ्ना हात फइलाउन्या हौ रे अर्खाले तमरो कम्मर कस्दिन्या छ रे जाँ तमन जान निको मान्नानौ वाँ लैजान्या हुन।”
मेरो उत्कट इच्छा रे आसा यो हो कि म लाजमि पड्या आथिन। तर पइल्ली मइले साहससित ख्रीष्टका बारेमि प्रचार अर्या जसोइ प्रचार अद्द सक्द्या हु। म बाचु अथवा मरु, म मेरो सारा अस्तित्वले ख्रीष्टलाइ लगातार आदर दिन्या हु।