तब छिट्टाइ गइबर उनरा शिष्यालाइ खबर दिय, कि उन मर्या बठेइ जिउना होइबर उठिरइछन, रे उन तमन हइ अगाडी गालीलमि जान्नाछन। तमनले उनलाइ ताँ धेक्दे हउ। हेर, मइले तमनलाइ भणिदिराइछु।
तइ दिन पछा, येशू आफ्ना दुइ शिष्या शिष्याका वाँ धेकिया, जब उन यरुशलेम सहर बठेइ आफ्नो गाउँ जन्नाथ्या, पइ शिष्याले येशूलाइ छिट्टाइ चिन्न सकेन, क्याकि येशू पइल्ली हइ फरक धेकि रइथ्या।
आब तम जा उनरा शिष्या रे पत्रुसलाइ भणदिय, उन त तम भण्ना पइल्ली गालील जिल्ला जान्या हुन। रे तमन सबले ताँ जानुपड्या हो। तम उनलाइ ताँ धेक्द्या होउ, जसो उनले तमलाइ माद्दा हइ पइल्ली भणिराइथ्यो।”
येशूले दु:ख रे मृत्यु पछा भौत किसिमका प्रमाण बठेइ तिनरा अगाडी उनले आफइलाइ जिउनो धेकायो। चालिस दिन सम्म उन तिनरा वाँ धेका पड्या। रे उनले परमेश्वरका राज्यको बारेमि तिननलाइ बतायो।