5 उनरी इजाले नौकरलाइ भण्यो, “तमन उनले भण्या अन्सार अर।”
येशू भिडसित बोलन्ज्या उनरी इजा रे भाइन बाइर आयाथ्या रे उनसित कुरणी अद्द चाहान्थ्या।
म तमनलाइ जी जी शिक्षा दिद्दउ तिन तमनले पालन अर्या भण्या तमन मेरा साथी हौ।
तर आब उठ, रे यरुशलेम सहरमि जा, रे तुइले जी अद्दु पणन्छ त्यो तुलाइ कोइ भण्न्या हो।”
बिश्वास बठेइ अब्राहाम भणन्या मान्सले परमेश्वरले बोलाया बेला आज्ञापालन अर्यो, जा भण्या ठाउँ तिर गया, जइ ठाउँ, परमेश्वरले उत्तराधिकारका रुपमि उनलाइ पछा दिन्या थ्या, काँ जान्ना छु भणन्या था नपायइ उन आफ्नो देस छाडिबर हिट्या।
उन पुरा सिद्द बनाइया पछा उनरो आज्ञापालन अद्द्या मान्सनकि निउति उन अनन्त मुक्तिको मुल भया।