14 मइले तिननलाइ तमरो शिक्षा दिया, तर संसारका मान्सनले तिननलाइ घृणा अर्यो, क्याकि तिनन संसारका होइन, जसेरि म संसारको होइन।
तिननले उनलाइ भण्यो, “हाम सब सक्दाउ।” रे येशूले तिननलाइ भण्यो, “कि तमन त्यो सतावट सन सकन्छौ जो म छिट्टाइ सताइन्या हु? कि तमन तसेरि मद्द सकन्छौ जसेरि म छिट्टाइ मारिन्या हु?
तिनन संसारका होइन, जसो म लगइ संसारको होइन।
क्याकि जइ शिक्षा तमले मलाइ दिया, मइले तिननलाइ दिइराइछु, रे तिननले तिन शिक्षा स्वीकार अरिराइछ। म तम बठेइ आया हु भण्न्या तिननले साँच्चि जाणिराइछ, पइ तमले मलाइ पठाया हौ भणि तिननले बिश्वास अर्या छन।
संसारले तमनलाइ घृणा अद्द सक्दैन, तर मलाइ त घृणा अद्दाहन, क्याकि संसारका बारेमि तइका काम दुष्ट छन भणि म गवाही दिनउ।”
पइ येशूले तिननलाइ भण्यो, “तमन इसइ संसारमी जनम्या हउ तर म स्वर्ग बठेइ आया हु। तमन यइ संसारका हौ। म यइ संसारको होइन।
आदमको चेलो कयिन जसो जन होउ, जो सैतान बठेइ थ्यो। उइले आफना भाइलाइ मार्यो। उइले आफना भाइलाइ क्याकि मार्यो? क्याकि उइका काम दुष्ट थ्या, उइका भाइका काम लगइ परमेश्वरका नजरमि ठीक थ्या।
भाइन हो, संसारका मान्सनले तमनलाइ घृणा अर्यो भण्या अचम्म जन माण।