म तमनलाइ भण्नउ, जइले बुज्जया इच्छा अरन्छ तइलाइ परमेश्वरले बुज्जया सक्ति दिनाहान, रे जइले बुज्जया इच्छा अद्दइन कि म कि सिकाउन्नाछु, तइको बुज्जया सक्ति परमेश्वरले खोस्साहान।
साँच्चि, म तमनलाइ भण्नउ, म मर्या पछा तमन रुन्या हौउ रे बिलाप अद्द्याहौउ, तर संसारका मान्सन रमाउन्या छन। जब तमन मलाइ जिउनो धेक्द्याछौ, तब तमरो सोक आनन्दमी बद्लिन्या हो।
पइ तइ प्यारो शिष्य जइलाइ येशूले भौत प्रेम अरन्थ्या, उइले पत्रुसलाइ भण्यो, “उन प्रभु हुन।” जब सिमोन पत्रुसले उन प्रभु हुन भण्न्या सुण्यो, तब उइले काम अरन्ज्या निकाल्या लत्ता कम्मर मणि बेरीबर तालइनि फट्टक हाल्यो।
तर जइ-जइले मइले दिया पानी पिन्छ त्यो कभइ तिसाउन्या आथिन। जइ पानी म दिन्या हु त्यो पानी उइ भितर उमरिर्न्या पानीको मुल हुन्या हो रे यइले तइलाइ अनन्त जीवन दिन्या हो।”
तबइकिलाइ परमेश्वरले हामलाइ प्रतिज्ञा अर्याछ रे उन कसम खानाहान। यिन दुइ कुरणी परिबर्तन हुन सक्दाइन, क्याकि यो सम्भब आथिन कि परमेश्वर झुट बोल्सक्दाहान। तबइकिलाइ हाम जो परमेश्वरका नजिक सुरक्षा पाउनाइ निउति आयाछौ, हामरा अगाडी भया आसालाइ पाउनाइ ठुलो हौसला पाउन सक्दाउ।