19 आब यो हुनु भण्ना पइल्ली म तमनलाइ भण्नउ रे जब यो होलो तब म ख्रीष्ट रइछु भणि बिश्वास अद्द सक।
“जो आउन्याहुन, कि तम उनै हउ? कि हाम कसइको बाटो हेद्दाउ?”
याद राख्या, मइले तमलाइ यो सब घटनाका बारेमि भणिराइछु।
तर तमरि निउति यो एक साक्षि दिन्या अबसर हुन्या हो।
यूहन्नाले उनरा बारेमि गवाही दिनोइ जोरले भण्यो, “उन तिनइ मान्स हुन, जइका बारेमि मइले भणिराइछु, म पछा आउन्या म भण्ना उच्च छन, क्याकि उन म जन्मनु भण्ना पइल्ली बठेइ थ्या”।
आब यो हुनाहइ पइल्ली मइले तमनलाइ भणिदिइराइछु, रे जब यो हुन आउँछ तमन ममि बिश्वास अद्द सक।
पइ यिन कुरणी मइले तमनलाइ बताइराइछु कि जब त्यो समय आउँछ, तब तमनलाइ कि भण्याथ्या त्यो तमनलाइ सम्जना हुन्या हो। जब तमनले मलाइ पछ्याउन सुरु अर्याथ्या तइ बेला मइले यिन कुरणी भणेइन, क्याकि म तमनसित थ्या।
येशूले तइलाइ भण्यो, “तुसित बोल्या म तेइ ख्रीष्ट हु।”
तब येशूले तिनलाइ भण्यो, “जब तमनले म, मान्सको चेलोलाइ क्रुसमि टाङ्द्या हौ तइ पछा ‘म जो हु तेइ हु’ भणि था पाउन्या हौ, रे म आफना अधिकार बठेइ केइ अद्दइन, तर मेरा पिताले मलाइ सिकाया अन्सार म यिन कुरणी बोल्ल्या रइछु भणि तमनले था पाउन्या हौ।
येशूले तिननलाइ भण्यो, “साँच्चि, म तमनलाइ भण्नउ अब्राहाम जन्मनु भण्ना पइल्ली म थ्या।”