15 तबइकिलाइ तमनले इसो भण्नु पणन्छ “यदि परमेश्वरको इच्छा भयो भण्या हाम बाच्ला रे यिसो उसो अरला।”
तिननसित बिदा हुनज्या तिनले भण्यो, “परमेश्वरको मन भया, म आजी तमरा वाँ फर्किबर आउन्या हु।” तब तिन जहाजमि चड़िबर एफिसस सहर बठेइ गया।
रे प्रार्थनामि म सदाइ यो माग्दउ, कि कसइ किसिमले परमेश्वरको इच्छा अनसार म तमनलाइ भेट्टाइ तमरा वाँ आउन सकु।
रे परमेश्वरको इच्छा आनन्दसित तमरा वाँ आइबर तमन सितको संगति बठेइ म आजी उत्साहित हुन सकु।
प्रभुको इच्छा भयो भण्या, म ताँ तमनसित केइ समयकी निउति होइन, तर भौत दिनकिलाइ बस्स चाहानौ।
तर प्रभुको इच्छा भयो भण्या म तमरा वाँ छिट्टाइ आउन्या हु रे तइ बेला तिनन घमण्डि मान्सनका शिक्षा मान्तर होइन तर तिनरो सक्ति कि रइछ तइको पत्ता लगइ लाउन्या हु।
यदि परमेश्वरको अनुमति भयो भण्या म तमनलाइ बिश्वासमि परिपक्क्व हुन्या शिक्षा दिन्या हु।
तर अइल तमनले आफना अहंकारी योजनाका बारेमि घमण्ड अरन्छौ, इसो सब घमण्ड खराब हो।