16 रे तमन मध्ये कसइले उइसित भणन्छौ, “सान्ति सित जा, तातो अरिबर बस रे पेटभरि खा” मान्तर भणन्छ तर उनरा शरीरका निउति चाइन्या कुरणी तमनले दियानु भण्या कि फाइदा भयो रे?
तब येशूले आफना शिष्यालाइ आफना वाँ बोलाइबर भण्यो, “यइ भीडकि म खाँति माण्नउ, क्याकि यिन मसित रया आज तीन दिन होइय्यो, रे आब यिनसित खानाइ केइ बचेइन। यिनमि हइ कोइ-कोइ दुर हइ आइरइछन यदि यिनलाइ केइ नख्वाइबर भोकाइ घर पठाया भण्या यिन बाटाइनि बिहोस होइजान्या हुन।”
जब म भोकाया थ्या तमनले मलाइ खानाइ दिया, जब मलाइ तिस लागरइथि तमनले मलाइ पिनाइलाइ पानी दिया, जब म परदेशी थ्या तमनले मलाइ आफना घरमि निउतो दिया,
जब म नाङङोइ थ्या तमनले मलाइ लाउनाइ लत्ता दिया, जब म बिरामी थ्या तमनले मेरो रेख देख अर्या, जब म झेलमि थ्या तमन मलाइ भेटाइलाइ आया।”
तइ स्वानिलाइ येशूले भण्यो, “चेली, साहस अर, तेरा बिश्वासले तुलाइ निको बनाइराइछ। सान्ति सित जा, तेरो रोग निको होउ।”
अरुलाइ प्रेम अर्या जसो जन धेका। जो कुरणी खराब छ, तइलाइ घृणा अर। जो कुरणी निकी छ, तइ कुरणी उत्सुक भइबर लगातार अरि राख।
मइले यो आज्ञाका रुपमि भण्या होइन तर औरका जोससित तुलना अरिबर तमरो प्रेम लगइ सत्य हो भण्न्या प्रमाणित अद्दाइलाइ मइले यो भण्या हु।