11 पोल्या धुपसित घाम झुल्कन्छ, रे जंगली घाँसलाइ ओइलाइ दिन्छ। फुल झणन्छ, रे तइको सोभा नास हुन्छ। इसइ प्रकारले धनि मान्स लगइ आफना काममी ब्यस्त भया बेला मद्दया हुन।
तर जब घाम लाग्यो रे तिन ओइलाए रे गइला जडा नभया हुनाले तिन सुकिया।
तिननले भण्यो, ‘यिन पछा आयाले एक घन्टा मान्तर काम अर्यो, तर तमले तिननलाइ लगइ हामलाइ दिया जति द्याणी दिया। हामले दीनभरि चर्को घाममि कठीन काम अर्या।’
यदि परमेश्वरले आज हुन्या रे भोल आगाइनी खितिन्या घाँसलाइ परमेश्वरले यिसेरी शिङाद्दाहान भण्या, परमेश्वरले पक्का तमनलाइ हेरचाह अद्दाहान। तमरो बिश्वास इति कम क्याकि छ?”
तर घाम बड्ताइ चड्क्या हुनाले टुसा बलिया, रे जडा माटीमि गैला नभया हुनाले ओइलाइय्या।
रे यो संसारमी हामसित भया केइलगइ थोकलाइ हामरि निउति भौत महत्वपूर्ण नभया माणनु पणन्छ, क्याकि यइ संसारमी भया सब थोक छिट्टाइ बिति जान्या हुन।
परमेश्वरले हामरा निउति तयार अर्या असल चिज पाउनाइ पखिरइ छौ। कसइले लगइ तिनन चीजलाइ नष्ट अद्द सक्दइन। केइ कुरणीले लगइ तइलाइ बिगाड्ड सक्दइन। तिनन चिज कभइ पुराना अथवा कम सुन्दर हुन्या छइन। परमेश्वरले तिन चिज तमनकीलाइ स्वर्गमि राख्या छ।
जब येशू ख्रीष्ट फर्कि आउन्याहुन, जो हामरो मुख्य ग्वाला हुन, तब तमनलाइ एक सुन्दर मुकुट दिन्या हुन, जइको चमक कभइ कम हुन्या आथिन।