29 क्याकि कसइ मान्सले कभइ आफ्ना शरीरलाइ घृणा अद्दइन, तर तइको कदर अरिबर तइको पालन पोषण अरन्छ, ख्रीष्टले मण्डलिसित तसोइ अददाहान।
“यरुशलेम सहरका मान्सन हो! तमले अगमबक्तालाइ मार्या रे तेरा वाँ पठाइएका लाइ ढुङाले हाण्या। जसेरि पोथीले आफना चल्लालाइ आफना पखेट्टा तल्तिर बटुलन्छ, तसेरि कति बेर मइले तेरा बच्चालाइ बचाउन्या मन अर्या, तर तुइले माणिनि।,
अग्गासका उड्या चडाचुडिलाइ हेर। तिनले न त बुनाहान, न काट्टाहान, न भकारीनि बटुल्लाहान, तर तमरा स्वर्गमि हुन्या पिताले तिनलाइ ख्वाउनाहान। रे तमन त चडाचुडि भण्ना बड्ता महत्वपूर्ण छौ!”
मुर्ख, बिश्वासघाती, दया नभया रे क्रुर हुनाहान।
तसेरि बैकानले आ-आफ्नि स्वानिलाइ आफ्ना शरीर जसेरि प्रेम अद्दु पणन्छ। आफनी स्वानिलाइ प्रेम अद्द्याले आफइलाइ प्रेम अरन्छ।
क्याकि हाम ख्रीष्टका शरीरका अंग जसाइ हौ।
जसेरि पबित्र सस्त्रामि लेखिया छ, “तबइकिलाइ मान्सले आफना इजा बा छाडिबर आफनी स्वानिसित मिलिबर रन्छ, रे तिन दुइ एक शरीर हुनाहान।”