22 दास हो, तमनले आफ्ना संसारका मालिकले भण्या सब कुरणी माण रे मालिकलाइ आँखाका अगाडी मान्तर असल काम अरिबर खुशी बनाउन्या होइन, बरु तिननले नधेक्या बेला लगइ इमानदार भइबर प्रभुसित डराइबर असल काम अद्द्या अर।
क्याकि मलाइ था छ कि म लगइ अधिकारीका अधिनमी छु, मेरा अधिनमी सिपाइ छन। म एक जनालाइ जा भण्नउ, रे त्यो जान्छ, रे अर्खाकि आ भण्नउ, त्यो आउँछ। मेरा नौकरलाइ यिसो अर भण्नउ, रे तइले त्यो अरन्छ।”
क्याकि म लगइ अधिकारीका अधिनमी छु, मेरा अधिनमी सिपाइ छन। म एकलाइ जा भण्नउ, त्यो जान्छ, रे अर्खालाइ आ भण्नउ, त्यो आउन्छ। मेरा नौकरलाइ यो अर भण्नउ, तइले त्यो अरन्छ।”
तबइकिलाइ हे प्रिय हो, हामसित यिन प्रतिज्ञा भया हुनाले हरेक किसमको ननिका काम अद्द छाड, जइले हामरो शरीर रे आत्मालाइ अशुद बनाउन्छ, परमेश्वरको आदर अरिबर हामले पूरारुपमी पबित्र जीवन बिताउन्या प्रयास अददु पणन्छ।
आब उ तमरो दास मान्तरइ होइन, दास भण्ना बडता तमरो प्यारो बिश्वासि भाइ हो। म उइलाइ भौत प्रेम अद्दउ, तर तमनले उइलाइ तइ भण्ना बड्ता प्रेम अददु पणन्छ क्याकि उ एक मान्स, रे ख्रीष्टमी तमरो भाइ लगइ हो।