11 म मुर्ख भया छु। तर तमनले मलाइ इसो अद्द कर लाया, क्याकि तमन बठेइ त मेरो प्रसंसा हुनु पड्डयाथ्यो। क्याकि म केइ नभया लगइ छान्या शिष्या भण्ना म तुच्छ आथिन।
मसित अगमबाणी बोल्ल्या सक्ति होलो, रे सब रहस्य रे सब ज्ञान बुज्ज सक्लो, रे या सम्मकि पहाडलाइ हटाउन सक्द्या सम्मको परमेश्वरमि बलियो बिश्वास मसित होलो, तर ममि प्रेम आथिन भण्या मेरो केइ मुल्य आथिन।
खास अरिबर कि म, पावल, कि अपोल्लोस, कि पत्रुस (केफास), कि संसारका कुरणी, तम बाच अथवा मर, कि बर्तमान, कि भबिष्य क्याकि परमेश्वरले सब थोक तमरा भलाइकी निउति दिया छ।
हामले दु:ख पाया भण्या यो तमरा सान्त्वना रे मुक्तिका निउति हो। हामले सान्त्वना पाया भण्या लगइ त्यो तमरा सान्त्वनाका निउति हो। रे तमनले धैर्यसित तिन दु:ख भोग्दु सकन्छौ जो दु:ख हामले भोग्दाउ, रे तमन लगइ तसइ सान्त्वना अनुभव अरन्छौ।
यदि मइले गर्वइ अद्द्या इच्छा अर्या भण्या लगइ म मुर्ख बन्न्या होइन, क्याकि म सत्य बोल्लारया हुन्या हु। तर मान्सले ममि धेक्या रे म बठेइ सुण्याको भण्ना बरता कसइले मलाइ जन ठानउ भणबर म घमण्ड अद्द बठेइ थामिनउ।
म सब परमेश्वरका जन भण्ना कम महत्वपूर्ण छु, तर परमेश्वरले गैर-यहुदिलाइ सुसमाचार प्रचार अददाइ मलाइ अनुग्रह दिया छ। ख्रीष्ट बठेइ हामले पाउन्या आशिस हामले कल्पना अर्या अथवा सोच्या भण्ना बड्ता हुन्छ।