32 दमस्कस सहरमि अरितस राजाका हाकिमले मलाइ पकड्डाइ तइ सहरमि पहरा राख्याथ्यो।
दमस्कस सहरमि हननिया नाउँ भया एक जाना प्रभु येशू ख्रीष्टका छान्या शिष्य थ्या। रे तिनलाइ प्रभु येशूले दर्सनमि भण्यो, “ए हननिया।” तिनले भण्यो, “प्रभु, हाजिर छु।”
रे दमस्कस सहरका यहुदि सभाघरका शासकनलाइ मेरो परिचय दिनाइ चिठ्ठी लेखिदिय भणि बिन्ति अर्यो। रे येशूका पछा लाग्द्या दुएइ बैकान रे स्वानिनलाइ खोजीबर यरुशलेम सहरमि बादिबर ल्याउन पाउ भणबर अधिकार माग्यो।
तब शाउल जमिन बठेइ उठ्यो रे आँखा खोलइय्याँ केइलगइ धेकेइन, रे तिनरा साथिनले तिनरो हात समाइबर तिनलाइ दमस्कस सहरमि लेया।
मेरो बारम्बारका यात्रामि म नदिका जोखिममि पण्या, डाँकुका जोखिममि, आफनाइ जातिका मान्सका जोखिममि, गैर-यहुदिका जोखिममि, सहरका जोखिममि, उजाड ठाउँका जोखिममि, समुद्रका जोखिममि रे झुटा भाइन बठेइ आउने जोखिममि।