आब तम जा उनरा शिष्या रे पत्रुसलाइ भणदिय, उन त तम भण्ना पइल्ली गालील जिल्ला जान्या हुन। रे तमन सबले ताँ जानुपड्या हो। तम उनलाइ ताँ धेक्द्या होउ, जसो उनले तमलाइ माद्दा हइ पइल्ली भणिराइथ्यो।”
“हाम जाण्न्नाउ कि राजा दाउदले आफ्ना बारेमि भण्या थेइन, क्याकि परमेश्वरको उद्देश्य अन्सार सेवा अरिबर मर्या पछा उनरा पिता पुर्खानसित राजा दाउद गाणिया, रे उनरो शरीर कुइबर गयो।
बिश्वासि भाइन हो, जो पइल्ली मरिसक्या छन तिन बिश्वासिनलाइ कि हुन्या हो तइ बिसयमि हाम तमनले जाण्याको चाहानाउ अददाउ, रे तमनले आसा नहुन्या मान्सनकि जसेरि सोक अद्दु पड्डइन।