23 तर तमु होसियार भया। हेर, मुइले तमुलाइ सप्पइ कुरा अइलइ भुनिदियाछु
23 यो घटना हुनाहइ पइल्ली, मइले तमलाइ यो सब घटनाका बारेमि भणिराइछु। तबइकिलाइ तम मेरा शिष्या साबधान बस।”
क्यालाइकि झुटा मुक्ति दिन्या ख्रिस्ट रे झुटा अगमबक्ता खडा हुन्याछन्, पइ सम्भब भयासम्म छानियालाइ भ्रममि पाड्डाइ तिनुले चिन्ह रे अचम्मका काम लइ अद्द्याछन्।
“तिनु दिनमि तइ माहासङकट पछाडि सुर्य अन्यारो हुन्या छ, रे जुनले आफनो चमक दिन्या आथिन्।
होसियार बस्, जागा बस। क्यालाइकि त्यो बेला कइल आउन्या हो, त्यो तमलाइ था आथिन्।
इसुले तिनुलाइ भुन्यो, “होसियार बस, कस्सइले लइ तमुलाइ भ्रममि जनपाणउ।
“तमु आफना बिसयमि होस अरिबर बस। मान्सले तमुलाइ अदालतमि सउँपिदिन्या छन्, पइ सभाघरमि चुटाइ खान्या छउ, हाकिम रे राजाका अगाडि मेरा खातिर तिनुलाइ गवाइ दिनाइलाइ तमु खडा हुन्या छउ।
“रे तमु आफना बिसयमि होसियार बस, नति त भोग बिलासमि मात्तिबर रे जिबनका चिन्ता फिक्रिले तमरो मन दबाइ राख्द्या छ। रे तमुमि एकइबर त्यो दिन पासोहाल्या जसेरि आउन्या छ।
उनुले भुन्यो, “होसियार बस, तमुलाइ कसइले जनबहकाउ। क्यालाइकि मेरा नाउँमि कतिबइ जना ‘मु ख्रिस्ट हुँ, भुन्नाइ आउन्या छन्।’ रे ‘समय नजिकइ छ’ भुन्न्या छन्, तनुनका पाछा जनलागउ।