25 तर इसुले तइलाइ यसो भनिबर हकार्यो, “चुप लाग्, रे यइ मान्सबटहइ निकल्बर जा!”
25 येशूले भूतलाइ यिसो भणि हकाद्द पस्या, “चुप लाग, रे तइ बठेइ निकलिबर जा!”
तइले चिच्च्याइबर यसो भन्यो, “हे नासरतका इसु, हामुलाइ तमसङ क्या सरोकार? तम हामुलाइ सर्बनास अद्दाइ आया हउ? मु तमलाइ चिन्नउ, तम परमेस्वरका पबित्तर जन हउ!”
तन्जेइ तइ मान्सलाइ लछाडपछाड अरिबर, त्यो भुत आत्मा ठुला स्वरले कला हालि निकल्बर गयो।
भउतइ किसमका रोगले ग्रस्त भया बिमारिलाइ इसुले निको पाड्यो, रे भुत लाग्या मान्सबटहइ लइ इसुले भुत निकाल्यो, रे भुतले उनुलाइ चिन्या हुनाले इसुले तिनुलाइ बोल्लइ दिएइन्।
तबइ मान्सको भिड आफुतिर आउन्नारया धेकिबर इसुले भुत आत्मालाइ हप्काउनइ यसो भुन्यो, “ए लाटो रे बइरो पाड्डया भुत, मु तुलाइ हुकुम अद्उ, तइबटहइ निकल्बर जा रे कभइलइ तइ भित्तर जनपसेइ।”
यो सुनिबर इसुले तइलाइ हकारिबर भुन्यो, “चुप लाग् रे यइ मान्सबटहइ निकलिबर जा” तइ मान्सलाइ सप्पइका आगाडि लोटाइबर भुत निकल्यो रे तबलइ उइलाइ चोट लागेइन्।
भउत मान्सबटहइ भुत डाको छाणिबर यसो भनिबर निकल्यो, “तम परमेस्वरका चेला हउ” रे इसुले तइ भुतलाइ हाकारिबर बोल्ल दिएन क्यालाइकि उन मुक्तिदिन्या राजा ख्रिस्ट हुन् भनिबर तिनुन चिनन्थ्या।
त्यो कमारि केटि पावल रे हामरा पाछा पाछा लागि, रे यसो भुन्निइ कला हाल्ललागि, “यिन मान्सन माहान परमेस्वरका सेबक हुन्! यिनुनले तमुलाइ मुक्ति पाउन्या बाटाका बिसयमि घोसणा अद्दाछन््।”