5 साउलले सोध्यो, “प्रभु, तम को हउ?” रे उनुले भुन्यो, “मु इसु हुँ, जइलाइ तु सताउन्ना छइ।
5 तिनले भण्यो, “प्रभु, तम को हौ?” पइ उनले भण्यो, “म येशू हु, जइलाइ तु सताउनाछइ।
तर पत्रुसले भुन्यो, “हइन प्रभु, क्यालाइकि मुइले कभइलइ केइ अपबित्तर या असुद्द थोक खाया आथिन्।”
हाम सप्पइ जमिनमि लोट्या तन्जेइ मुइले हिब्रु भासामि यसो भुन्नारया आबाज सुण्या, ‘साउल ए साउल तु क्याकि मुलाइ सताउन्नाछइ? सुयामि लात्ति हाण्याले तुइलाइ पिण हुनेइ हो।’
“हुन त मुइले लइ नासरत इसुका नाउँको बिरोध अद्दुपणन्छ भन्न्या मु आफुइ लइ बिस्वास अरन्थ्या।
तर यो काम परमेस्वरबटहइ हो भन्या, तमुले यइलाइ रोक्द सक्दानु, नति तमु परमेस्वरका बिरुद्दमि उठ्या हुन्या छउ।”
तन भुइयइन लोट्या, रे यसो भुन्न्या सोर सुण्यो, “साउल, ए साउल! तु क्याकि मुलाइ सताउन्ना छइ?”
तर उठिबर सहरमि जा, रे तुइले जि अद्दुपणन्छ त्यो कुरा तुलाइ बताइन्याछ।”
पइल्लि मुइले उनरो निन्दा अर्या खेदो अर्या रे अपमान अर्या। तर मुइले यिनु सप्पइ कुरा अन्जान रे अबिस्वासमि अर्या हुनाले अनुग्रह पाया।