जेड़ा जानबर तो दिखया ऐ, ओ पैलैं ते ऐहा लेकन हूंन नेईयैं, ते अथाह कुंड बिचा निकलियै नाश च पेई जाग; ते तरती दे रैने आले जिंदे नां जगत दी पैदाइश दे बेलै थमां जीवन दी कताब बिच लिखे नेई गै, एस जानबर दी ए दशा दिखियै के पैलैं ऐहा ते हूंन नेईयैं ते पी आई जाना, अचम्भा करघंन।
उंदा परमाने आला शतान अग्ग दे गंधक दी उस्स चील च, जेस च ओ जानबर ते चुट्ठा पविखवक्ता बी ओग, सुट्टी दिता जाग; ते ओ रात धयारे जूगे जूगे पीड़ च तड़फदे रोघंन।
चौथे सोर्गदूत ने तुरी फुकी, ते सूरज दी एक तिहाई, ते चण दी एक तिहाई ते तारें दी एक तिहाई उपर मसीबत आई, इत्थैं तकर के उंदा एक तिहाई अंग न्नेरा ओई गीया ते धयारे दी एक तिहाई च लो नेई रेई, ते उय्यां गै राती च बी।