5 इसै आस्ते याद कर के तू कुत्थुआं डिगयां ऐ, ते मने गी फेर ते पैलैं जेया कम कर। जे तू मन नेई फरागा, ते आऊँ तेरे कोल आईयै तेरे दीवट गी उस्स दी जगह थमां टाई देगा।
ओ एलिय्याह दी आत्मा ते शक्ति च ओईयै ओदे अगें-अगें रस्ता बनाग, के पिता दा मन बाल-बच्चें आले पासेगी फेरी दे; ते उक्म नेई मननें आलें गी, तर्मियों दी समझ उपर लेई आग, ते प्रभु दे लेई एक काबल लोकें गी त्यार करै।”
तां जे तोस बेकसुर ते पोले बनियै टेड़े ते टीठ लोकें दे बेच परमेसर दे बिना दाग दे बच्चे बने रवो, जिन्दे बेच तोस जिंदड़ी दा वचन लेईयै दुनिया च जलदे दियें आला लेखा लबदे ओ।
परमेसर तुगी बचानें दे जोग ऐ, तां जे तुं पापी जिनैं दे तोखे च नेई अवै; ओ तुगी अपनी मैमा दी परपुरी च आंननें दे जोग ते तुगी नन्द परी जिंदड़ी ते अपने अगें बेकसुर बनाई सकदा ऐ।
आऊँ तेरे कम, ते तेरी मेंनत, ते तेरे सबर गी जानना ऐ; ते एबी के तो बुरे लोकें गी दिखी नेई सकदा, ते जेड़े अपने आप गी प्रेरित आखदे न, ते ऐ नेईयै न, उनेंगी तू परखीयै चुट्ठा पाया।