2 उस्स ने उच्चे शब्द कन्ने पकारीयै गलाया “डिगी गीया, बड़ा बेबीलोन डिगी गीया ऐ! ओ दोष्टआत्मायें दा नवास, ते अर एक दोष्टआत्मायें दा अड्डा, ते अर एक गन्दा ते बैर आला पैंछी दा अड्डा ओई गीया।
पी एक ते सोर्गदूत ने मंदर थमां निकलियै उस्स कन्ने, जेड़ा बदल उपर बैठा हा, बड्डे शब्द कन्ने पकारीयै आखया, “अपनी दराटी लेईयै बड्ड, किके बड़ने दा समां आई पूजे दा ऐ, इसै आसतै के तरती दी खेतरी पक्की चुकी दी ऐ”
एस कन्ने उस्स बड्डे शैर दे त्रै टुकड़े ओई गै, ते जाती-जाती दे शैर डिगी पे; ते बड्डे बेबीलोन दी याद परमेसर दे इत्थैं ओई के ओ अपने गुस्सै दी जलजलाहट दी शराव उसी पलाए।
पी एक जोरे आला सोर्गदूत ने बड़ी चक्की दे पाट जेया एक बट्टे चुकया, ते ए आखीयै समुंद्र च सुट्टी दिता, “बड़ा शैर बेबीलोन इयां गै बड्डे जोरे कन्ने डिगाई दिता जाग, ते पी कदें बी उस्स दा पता नेई चालग।