ते दुई जातीयां बी परमेसर दी दया दे कारन परमेसर दी स्तुति करन; जियां पवित्र शास्त्र च लिखे दा ऐ, “एस लेई आऊँ जाती-जाती च तेरी स्तुति करगा, ते तेरे नां दे पजन गागा।”
जेस ले सतमें दूत ने तुरी फुकी, ते सोर्ग बिच एस दे बारै च बड्डे बड्डे शब्द औंन लगे; “जगत दा राज साड़े प्रभु दा ते ओदे मसीह दा ओई गीया ऐ, ते ओ जूगे जूगे राज करग।”
उस्स ने बड्डे शब्द कन्ने आखया, “परमेसर थमां डरो, ते उस्स दी मैमा करो, किके ओदे न्याय करने दा समां आई पूजे दा ऐ; ते उस्स दा पजन करो, जेस ने सोर्ग ते तरती ते समुंद्र ते पानी दे सोते बनाए।”
किके ओदे निर्णय सच्चे ते ठीक न। उस्स ने उस्स बड़ी के श्या दा, जेकी अपने ब्यभिचार कन्ने तरती गी प्रष्ट करदी हे, न्याय कित्ता ते उस्स थमां अपने दासें दे खून दा बदला लेता ऐ।”
“फिलदिलफिया दे दूत गी ए लिख, “जेड़े पवित्र ते सच्चे न, ते जेहड़ा दाऊद दी चाबी रखदा ऐ, जेसदे खोले गी कोई बंद नेई करी सकदा ते बंद कित्ते दे कोई खोली नेई सकदा, ओ ए आखदा ऐ के
चोने प्राणियें दे छें-छें पर न, उंदे चोने बखी ते कोल अखीयाँ गै अखीयाँ न; ते ओ रात देन बगैर अराम दे ए आखदे रैंदे न, “पवित्र, पवित्र, पवित्र प्रभु परमेसर, सर्वशक्तिमान, जेहड़ा ऐहा ते जेहड़ा ऐ ते जेहड़ा औने आला ऐ।”