2 ए सोर्ग बिचा मिगी एक ऐसा शब्द सनाई दित्ता जेड़ा पानी दी मती तारें च मते गरजने आले जेया शब्द हा, ते जेड़ा शब्द आऊँ सुनया ओ ऐसा हा मन्नो वीणा बजाने आले वीणा बजादे ओन।
जेस ले सतमें दूत ने तुरी फुकी, ते सोर्ग बिच एस दे बारै च बड्डे बड्डे शब्द औंन लगे; “जगत दा राज साड़े प्रभु दा ते ओदे मसीह दा ओई गीया ऐ, ते ओ जूगे जूगे राज करग।”
ओस बेलै आऊँ अग्ग मिले दे कच्चे दा एक समुंद्र दिखिया; ते जेड़े लोक उस्स जानबर उपर ते उस्स दी मूरत उपर ते ओदे नां दे अंक उपर जीत आसल कित्ती हे, उनेंगी उस्स कच दे समुंद्र दे कोल परमेसर दी वीणें गी लेते दे खड़े दिखया।
वीणा बजाने आले, ते गाने आलें, ते बोंसली बजाने आलें, ते तुरी फुकने आलें दा शब्द पी कदें बी तुगी सनाई नेई देग; ते कुसे उघम दा कोई कारीगर बी पी कदें तेरे च नेई मिलग; ते चक्की दे चलाने दा शब्द पी कदें तेरे च नेई सनोचग;
जेस ले उस्स ने कताब लेई, ते ओ चारें प्राणी ते चौबी प्राचीन उस्स मेम्ने दे सामने किरी पे। उंदे बिचा अर एक दे हत्थे बिच वीणा ते तूफ, जेकीयां पवित्र लोकें दी प्रार्थनां न, कन्ने परोचे दे सुन्ने दे कटोरे हे।