1 इनें गल्लां हा बाद यीशु गलील जिले च कुमदा फिरदा रिया। ओ यहूदीया लाके च नेई जाना चांदा हा, किके यहूदी अगबें उसी मारना चांदे हे।
ओस बेलै ओ यहूदीया पर्देशे गी शुड़ीयै पी गलील जिले गी अपने चेलें कन्ने चली गीया,
लेकन क्रसानें ओदे पुत्तर गी दिखियै अप्पुं पिछें ए गलाया, ए तां वारस ऐ; आओ, अस इसी मारी ओड़चै ते एस दी वरासत लेई लेचै।
के मूसा ने तुसेंगी कनून नेई दित्ता? तां बी थुआड़े चा कोई मूसा दे कनून उपर नेई चलदा। तोस कि मिगी मारना चांदे ओ?
जेसलै ओ तुसेंगी एक शैर बेच सताघंन, ते दुए गी नसी जायो। आऊँ थुआड़े कन्ने सच आखना ऐं, तोस मनुक्ख दा पुत्तर दे औना कोलां पैलैं इस्राएल दे सारें शैरें बिच गेदे बी नेई ओगे।
परमेसर ने केस रीति कन्ने यीशु नासरी गी पवित्र आत्मा ते शक्ति कन्ने अभिषेक कित्ता; ओ पलाई करदा ते सारें गी जेड़े शतान दे सताए दे हे, चंगा करदा फिरया, किके परमेसर ओदे कन्ने हा।
ऐ दुवा चमत्कार ते चेन हा जेड़ा यीशु ने यहूदीया पर्देशे थमां गलील जिले च आईयै दसया।
यूहन्ना दी गुआई ए ऐ, के जेलै यहूदीयें यरूशलेम चा याजकें ते लेवीयें गी ओदे कोल ए पूछन आसतै पेजया, “तू कोन ऐं?
लेकन ऊन तोस मेरे जिए मनुक्ख गी मारना चांदे ओ, जेनें तुसेंगी ओ सच्च दा वचन दसया, जेड़ा परमेसर कोलां ओनें सुनया, ए तां अब्राहम ने नेई कित्ता हा।
आऊँ जानना ऐं के तोस अब्राहम दी औलाद ओ; तां बी मेरे वचन आसतै थुआड़े एर्दें च जगा नेई, एसकरी मिगी मारना चांदे ओ।
ओसलै यरूशलेम दे केछ लोक आखन लगे, के ए उवै मानु नेई जिसी मारने दी कोष्ट कित्ती जा दी ऐ?
प्रधान याजकें ते शास्त्रियें जेसलै ए सुनया ते उसी मारने दा मौका टूंढन लग्गे; किके ओ ओदे कोलां डरदे हे एसकरी कि सारे लोक ओदी शिखया कन्ने रांन हे।
इनें गल्लां हां बाद, यीशु गलील दी चील मतबल तिबिरियास चील दे ओस पार चली गीया।
यहूदी त्याहर च तुपन लगे के यीशु कुत्थें ऐ?
तां बी कोई मनुक्ख यहूदीयें दे डर मारे यीशु दे बारै च खुलीयै नेई बोलदा हा।
एस गल्ल पर यहूदीयें अप्पुं-पिछें आखया, ए मानु कुत्थें गी जाग के ऐ असेंगी नेई लबग? के ए उनै यहूदीयें कोल जाग जेड़े यूनानियें च तितर बितर ओईयै रौंदे न, ते यूनानियें गी बी शिखया देग