26 ते ओ एस सच्चाई च ते शतान दे कब्जे कोलां बची जांन, जेनें उनेंगी तोखे च रखे दा ते उन्दे कोलां गलत कम करांदा ऐ।
जेकर तकड़ा मनुक्ख थयार कसीयै अपने कर दी राखी करदा ऐ तां ओसदी तन-दौलत बची दी रौग।
जेलै अपने आपे च आया ते पी बोलन लगया, “मेरे पिता दे कर किन्नें गै मजदूरें गी खाणे कोलां जादै रुट्टी-रुट्टी मिलदी ऐ, तां आऊँ इत्थैं पुखा मरा नां ऐं।
ते इयां गै जब्दी दे पुत्तर याकूब ते यूहन्ना गी बी, जेड़े शमौन दे कन्ने हे, रांनगी ओई पी यीशु ने शमौन गी आखया, “डर नेई, उनै थमां तू बी मनुक्खें गी जिन्दा पकड़गा।”
ते जेलै शतान शमौन दे पुत्तर यहूदा इस्करियोती दे मन च ए गल्ल पाई बैठा हा, के ओ उसी पड़का, तां पोजन दे बेलै
टुकड़ा लैंदे गै ओदे च शतान बस्सी गीया; ओसलै यीशु ने उसी आखया, “जे केछ तू करने आला ऐ, फोरन कर।
के तू उन्दिआं अखां खोले किके ओ न्हेरा चा लो आली बखी, ते शतान दी शक्ति थमां परमेसर दी बखी फिरन; के परमेसर उन्दे पापें दी माफी ते उनै लोकें दे कन्ने जेड़े मेरे उपर विश्वास करने कन्ने पवित्र कित्ते गै न, मेरी जायासत पांन।
लेकन पतरस ने आखया, “ए हनन्याह! शतान ने तेरे मन च ए गल्ल कि पाई ऐ के तू पवित्र आत्मा कन्ने चुठ बोले, ते जमीन दे केछ पैसे रखी ले?
तार्मिकता आसतै बीजी जाओ ते पाप नेई करो; किके केछ ऐसे न जेड़े परमेसर गी नेई जांनदे। आऊँ तुसेंगी शर्मिंदा करने आसतै ए आखना ऐ।
के शतान दी साड़े उपर चलाकी नेई चलै, किके अस ओसदी चलाकीयें थमां अनजांन नेई।
एस कारन ओ आखदे न ऐ, “ए सौने आलया बेज, ते मुड़दें चा जिंदा ओई जा; तां मसीह दी लो तेरे उपर चमकग।”
किके ओसने असेंगी गै सानु शतान दे न्हेरे दी ताकत चा छुडायै अपने प्यारे पुत्तर दे राज च साड़ा दाखला कराया,
उन्देचा हुमिनयुस ते सिकन्दर ऐ, जिन्नें गी मैं शतान दी शक्ति दे अथ्थ सौंपी दिता ऐ, तां जे ओ परमेसर दी निंदया करना नेई सीखन।
ते गैर वश्वासीयें च ओदा नां अच्छा ओना चाईदा, ऐसा नेई उवै, के लोक ओदे बारै च बुरा आखन, जां शतान दे फा च फसी जा; जियां लोक डंगरे गी फा च फसांदे न।
ओस बेलै ओ बड़ा अजगर, मतलब उवै पराना सप्प जेड़ा इबलीस ते शतान आखया जांदा ऐ ते सारे जगत दा परमाने आला ऐ, तरती उपर डिगाई दिता गीया, ते ओदे दूत ओदे कन्ने डिगाई दिते गै।