ओ ओस मनुक्ख आला लेखा ऐ, जेनें अपना कर बनांदे बेलै जमीन च ढूगी कढी यै पत्थर उपर मनैद ते पाई, ते जदू आड़ आया तां पानी दियां टकरां ओदे कर गी लगियाँ; ते ओ उसी लाई नेई सकीयां किके ओ पक्का बने दा हा।
जेसलै बरनाबास, शाऊल कन्ने मिलया ते उसी अन्ताकिया लेई आया; ते ऐसा ओया के ओ एक साल तकर कलीसिया दे कन्ने मिलदे ते मतें लोकें गी यीशु मसीह दे बारै च उपदेश दिंदे रे; ते चेलें सबनी थमां पैलैं अन्ताकिया शैर च गै मसीह आखे गै।
परमेसर ने अपने उनै लोकें गी नेई त्यागया, जिसी ओनें पैलो पैल जानया। के तोस नेई जांनदे, के पवित्र शास्त्र एलिय्याह दी कानी च के आखदा ऐ, के ओ इस्राएली लोकें दे वरोध च परमेसर अगें अर्ज करदा ऐ?
ते दुई जातीयां बी परमेसर दी दया दे कारन परमेसर दी स्तुति करन; जियां पवित्र शास्त्र च लिखे दा ऐ, “एस लेई आऊँ जाती-जाती च तेरी स्तुति करगा, ते तेरे नां दे पजन गागा।”
ते अजें तकर नां ते बच्चे जम्मे हे, ते नां उनै केछ पला जां बुरा कित्ता हा; एस लेई के परमेसर दे मन मर्जी जेड़ी ओदे चुनी लेने दे मताबक ऐ, करमें दे कारन नेई लेकन बलाने आले दे मताबक बनी दी रवै;
मैं एस चिट्ठी गी परमेसर दी ओस कलीसिया दे नां जेड़ी कुरिन्थुस शैर बेच ऐ, मतलब उन्दे सबनी दे नां जेड़े मसीह यीशु च पवित्र कित्ते गेदे, ते पवित्र ओनें आसतै बलाए गै न; ते उन्दे सारें दे नां बी जेड़े अर जगा साड़े ते अपने प्रभु यीशु मसीह दे नां कन्ने प्रार्थना करदे न।
के जेकर मेरे औने च चेर ओई जा, तां तू समझी लियां, के परमेसर दे लोक ओनें दे नाते असैं कियां जीनां चाईदा, जेड़े अस जिंदे परमेसर दी कलीसिया न, ए विश्वास एस सच्ची शिखया गी पकड़ीयै ते थमीयै रखन, जियां एक कोठी दी मनैद, ते थम्म अप्पुं पिछें जुड़े दे ओदे न।
ते ऐसा करने कन्ने, ओ अपने आसतै पले कम जेड़े ओ करदे न, खजाने आला लेखा किट्ठा करदे जेड़ा औने आले सोर्ग लेई एक मजबूत नीं बनदी ते उनेंगी मेशा दी सच्चाई दी जिंदड़ी मिलग।
जेड़ा जानबर तो दिखया ऐ, ओ पैलैं ते ऐहा लेकन हूंन नेईयैं, ते अथाह कुंड बिचा निकलियै नाश च पेई जाग; ते तरती दे रैने आले जिंदे नां जगत दी पैदाइश दे बेलै थमां जीवन दी कताब बिच लिखे नेई गै, एस जानबर दी ए दशा दिखियै के पैलैं ऐहा ते हूंन नेईयैं ते पी आई जाना, अचम्भा करघंन।