ते एदे कन्ने-कन्ने ओ कर-कर फिरीयै आलसी ओना सिखदियां न, ते सेर्फ आलसी गै नेई, लेकन दुए दियां चुगलीयाँ करदीयां ते दुए दे मसलें च बिगन पांदियां न ते बेकार गल्लां करदीयां रौंदियां न।
कीहके ओह पक्त आ पुजेया ऐ कि पैहले परमेसर दे लोकें दा न्याय कित्ता जाए; अते जदू कि न्याय दी शुरुआत साहडे बिचा होग अते उन्दा के अन्त होग जेड़ा परमेसर दे शोभ समाचार गी नेईं मनदे?