ऐसे लोक शिखया दिन्दे, के शादी करना गलत गल्ल ऐ ते अर किसम दी रुट्टी नेई खानी लेकन परमेसर ने ए रुट्टी वश्वासीयें आसतै बनाई जेड़े एस सच्ची शिखया गी जांनदे के शुक्र करियै खाई जंदी ऐ।
किके ओदे ब्यभिचार दी खतरनाक शराव दे कारन सारीयां जातीयां डिगी गईयां न, ते तरती दे राजें उस्स कन्ने ब्यभिचार कित्ता ऐ, ते तरती दे बपारी उस्स दी सुख विलास दे मते ओनें दे कारन सोखे ओए न।”
जिन्नी उस्स ने अपनी बड़ाई कित्ती ते सुख विलास कित्ता, उन्नी उसी पीड़ ते दुःख देओ; किके ओ अपने मन च आखदी ऐ, आऊँ रानी ओई गेदी ऐं, विधवा नेई; ते शोक च कदें बी नेई पोगी।