20 उन्देचा हुमिनयुस ते सिकन्दर ऐ, जिन्नें गी मैं शतान दी शक्ति दे अथ्थ सौंपी दिता ऐ, तां जे ओ परमेसर दी निंदया करना नेई सीखन।
जेकर ओ उंदी बी नेई मन्नें, तां संगत कन्ने आखी दे, लेकन जेकर ओ कलीसिया दी बी नेई मन्नें तां तुं उसी गैर जातीयां ते चुन्गी लेने आलें जीया समझ।
लेकन यहूदी अगबें पीड गी दिखियै गुस्सै कन्ने परोई गै, ते निंदया करदे ओई पौलुस दी गल्लें दे वरोध च आखन लगे।
ओस बेलै उनै सिकंदर गी, जिसी यहूदीयें खड़ा कित्ते दा हा, पीड बिचा अगें बदाया। सिकंदर अथ्थ दे शारे करियै लोकें गी जबाब देना चांदा हा।
लेकन प्रभु असेंगी सजा देईयै सधारदा ऐ, एस आसतै के अस दुनिया दे कन्ने कसुरबार नेई ठैरचै।
ते त्यार रौंनयां न के जेलै थुआड़ा उक्म मननां मसीह च पूरा ओई जा, तां अर एक चाली दे उक्म नेई मननें आले लोकें गी सजा देचै।
एस कारन आंऊँ थुआड़े पीठी पिछें ए गल्लां लिखना ऐ, के आजर ओईयै मिकी ओस अख्त्यार दे मताबक जिसी प्रभु ने बगाड़ने आसतै नेई लेकन बनाने आसतै मिकी दिते दा ऐ, सख्ती कन्ने केछ करना नेई पवै।
तां बी ओदे कन्ने बैर नेई रखो, लेकन अपने प्रा आला लेखा उसी समझायो।
किके केई विधवें परमेसर दा उक्म मननां छुड़ी दिते दा ऐ ते ओ उवै करदीयां न, जे केछ शतान उनेंगी आखदा ऐ।
वश्वासीयें गी ए गल्लां सखा, जेड़ीयां गल्लां मैं सखायां उनेंगी सिखने लेई कोई विश्वासी रेई नेई जा; प्रभु गी आजर समझदे ओई उनेंगी अदायत दे, के तोस बे मतलबी गल्लें उपर बैस मत्त करो इंदा कोई फायदा नेई ओंदा लेकन सुननें आलें आसतै नकसान दा कारन ओंदा ऐ।
उन्दिआं गल्लां फैली जंदियां ते एक देन सुननें आलें दा विश्वास नाश ओई जंदा ऐ, जिंदे चा हुमिनयुस ते फिलेतुस न,
किके मनुक्ख छड़े अपने कन्ने गै प्यार करगन, तन्न दे लालची, फौड़ां मारने आले, निंदया, दुए दी बेश्ती करने आले, मा-प्यो दा उक्म टालने आले, शुक्र गुजार नेई ओनें आले, अपवित्र,
ते तोस ओस शिखया गी, जेड़ी तुसेंगी पुत्रें आला लेखा दिती जन्दी ऐ, पूली गै ओ; “ए मेरे पुत्तर, प्रभु दी सजा गी सौखी गल्ल नेई समझ, ते जेसलै ओ तुगी निखरै तां इम्त नेई छोड़।
ओस बेलै आऊँ एक जानबर गी समुंद्र बिचा निकलदे दिखया, जेसदे दस सिंग ते सत्त सिर हे। ओदे सिंगे उपर दस राजमुकुट, ते ओदे सिरें उपर परमेसर दी निंदया दे नां लिखे दा हा।
आऊँ जिंदे जिंदे कन्ने प्यार रखना ऐ, उनेंगी सबनीं गी लामा ते सजा बी दिना ऐ; इसै आसतै सरगर्म ओ ते मने गी फेर।