योद्द दी लड़ाई च एक सपाई आला लेखा जेड़ा कदें आंरदा नेई, तो बी परमेसर उपर परोसा रखने च ते ओदा उक्म मननें लेई कदें आंरना नेई चाईदा; ते ओस मेशा दी जिंदड़ी गी पकड़ी लै, जेस आसतै तुं बलाया गेदा, ते मती गुआईयें दे सामनें तो मसीही गी मननां आखे दा ऐ।
लेकन जेड़े मीर ओंना चांदे न, ओ तौलै गै पाप ते बराई दे तोखे च फसी जंदे जियां डंगर फा बेच फसी जंदा ऐ, ओ लोक ओ कम करना चांदे न, जेड़े उन्दे आसतै बेबकूफी ते खतरा बनी जंदा ऐ, ते ए खुआशां उनेंगी नाश आले पासेगी लेई जंदियां न।
उनै सच्चाई उपर विश्वास करना छुड़ी दिते दा ऐ, ओ आखदे परमेसर ने पैलैं दा गै मरें दे वश्वासीयें गी मेशा दी जिंदड़ी आसतै जिंदा करी दिते दा ऐ, एदा नतीजा ए ऐ, के ओ मते सारे वश्वासीयें गी विश्वास करने कोलां रोका करदे न।
इसै आसतै याद कर, के तू कैसी िशखया आसल कित्ती ते सुनी हे, ते उस्स च बना रै ते मने गी फेर। जे तू तेयार नेई रौगा, ते आऊँ चोरे जेया आई जाना, ते तू कदें बी नेई जानी सकगा के आऊँ किस कड़ी तेरे उपर आई पोगा।