किके परमेसर ने दुनियां कन्ने इन्ना प्यार कित्ता के ओसने अपना इकै एक पुत्तर देई दिता, तां के जेड़ा कोई ओसदे उपर विश्वास करग ओ नाश नेई ओग, लेकन मेशा दी जिंदड़ी पाग।
जिंदु दी रुट्टी जेड़ी सोर्ग चा उत्तरी ऐ, आऊँ आं। जेड़ा कोई एस रुट्टी गी खाग तां ओ मनुक्ख मेशा जिन्दा रौग; ते जेड़ी रुट्टी आऊँ दुनियां दे जीनें लेई देगा ओ मेरा शरीर ऐ।
प्यार एस च नेई के असैं परमेसर कन्ने प्यार कित्ता ऐ, लेकन एदे च ऐ के ओसने साड़े कन्ने प्यार कित्ता ते साड़े पापें दी सजा दे प्राशचत अपने पुत्तर गी पेजया।
ते जेड़ा प्यार परमेसर साड़े कन्ने करदा ऐ, उसी अस जानी गै, ते असेंगी ओदे उपर विश्वास ऐ। परमेसर प्यार ऐ, जेड़ा प्यार च बना रौंदा ऐ ओ परमेसर च बना रौंदा ऐ, ते परमेसर ओदे च बना रौंदा ऐ।