“N korɔ yɛ la suobu ne koɔ̃, yɛ yelbebe poɔ leɛ yiibu zuiŋ, kyɛ a soba na naŋ tu n puori waana taa la kpeɛ̃õ gaŋ ma. N gba ba seŋ ne O nɔɔteɛ detaabo. O na ko yɛ la suobu ne a Vooroŋ Soŋ ane vũũ.
O maŋ ko la kaŋ toŋseɛlɛ tommo kpeɛ̃õ, a ko kaŋ meŋ Ŋmen-yelmanna yɛlɛ yeluu, a ko kaŋ yɛŋ ka o na maŋ baŋ se-tɛɛtɛɛ, a ko kaŋ kpeɛ̃õ ka o na toɔ̃ yele kɔkɔsaama, a ko kaŋ a faŋ ka o na maŋ iri a kɔkɔsaama pare.
A zele waa la vũũ. A zele waa ŋa a teŋɛzu faaloŋ naŋ be a te endaa poɔ. O maŋ e la ka a eŋɛ zaa mɔge dɛgre, a kyɔŋ vũũ eŋ a o waaloŋ zaa ka o dire, kyɛ kyɔŋ vũũ eŋ o meŋɛ a dazugovũũ poɔ.
N pãã da nyɛ la a maleke kaŋ ka o ɛgrɛ a sazu poɔ, a da taa a Ŋmen-yelnoore na naŋ ba taa baaraa ka o moɔle ko a banaŋ naŋ be a teŋɛzu; a tenne zaa ane a nemboorɔ zaa ane a kɔkɔɛ zaa ane a nensaalba zaa.