“Fo yuori la we, Korazen teŋɛ! Fo yuori la we, Bɛsaada teŋɛ! Ka a toŋkpeɛne ama naŋ toŋ yɛ poɔŋ, da toŋ Taaya ane Sedɔŋ tenne poore, ba da na su la boɔre-kparre, a zɛ tampɛloŋ, a leɛ ba eebo saŋ zaa.
Azuiŋ, neɛ na zaa fo naŋ waa, fo ba taa gaafara zaa na tere, ka fooŋ wa dire fo taaba sɛrɛɛ. Bonso, ka fooŋ wa dire fo tɔsoba sɛrɛɛ a yeli ka o lee la, fo meŋɛ meŋ lee la, bonso, fooŋ a sɛredire meŋ erɛ la a yɛlɛ na ne a zu.
Lɛ la ka banaŋ ba naŋ ba iri ba dɛgre kyɛ ka ba tuuro a bege na de saanaa dɔgle yɛ banaŋ ba naŋ da sɛge a bege ane a dɛgre iruu tere kyɛ ka yɛ ba tuuro a bege wuluu.