“Fo yuori la we, Korazen teŋɛ! Fo yuori la we, Bɛsaada teŋɛ! Ka a toŋkpeɛne ama naŋ toŋ yɛ poɔŋ, da toŋ Taaya ane Sedɔŋ tenne poore, ba da na su la boɔre-kparre, a zɛ tampɛloŋ, a leɛ ba eebo saŋ zaa.
Yeldeebo zuiŋ la ka Abɛl da maale bagre na Naaŋmen poɔ naŋ da pɛle ne a gaŋ a bagre Keein naŋ da maale. A yeldeebo ŋa zuiŋ la ka Naaŋmen da sage de Abɛl ka o e nemmeŋɛ. A Naaŋmen meŋɛ la sage de a Abɛl kyɔɔtaare. A Abɛl da kpie la kyɛ naŋ kyɛnɛ yele yɛlɛ a o yeldeebo zuiŋ.
A ba seŋ ka te waa ŋa Keein naŋ da waa lɛ. O da yi la a faaloŋ soba zie, a da ko o yɔɔ. Kyɛ boŋ la so ka o da ko o? A o meŋɛ yel-erre naŋ da waa faa kyɛ ka a o yɔɔ deme da e soŋ zuiŋ la so.
Kyɛ N taa la yɛlɛ mine belaa ne fo: fo taa la noba mine naŋ tuuro a Balaam wuluu a be. A Balaam la da wuli Balake ka o da de gbɛŋmɛ-le bon biŋ a Izerayɛl biiri sori poɔ, ka lɛ na vɛŋ ka ba di bondirii ba naŋ de maale ne bagre ko tebɛ a kyɛ tonɔ peɛ̃mo toma.