27 Hanìkò Zezì dǫzhìa wılà nıìchı gà nàwo ayı̨į̀là.
Dǫ hazǫǫ̀ xàgeèdeè agogį̀į̀là tł'axǫǫ̀, Zezì edı̨į̀ t'eekoa whetı̨ı̨ sìı ekǫ goyaèhtła. T'eekoa wılà nıìchı-t'ıì t'eekoa nıìtła.
Eyıt'à Zezì yets'ǫ̀ èhtła, yılà nıìchì gà nıìtłaà ayı̨į̀là. Ekòet'ıì k'aàt'ıì ajà t'à weghǫ shèts'ezhee goghàedı.
Zezì eyı dǫ eteèt'ı̨ nıwǫ t'à edılà yek'e ayı̨į̀là, hayèhdı, “Hęɂę, hahwhǫ! K'aàt'ıì anede!” yèhdı.
Zezì t'eekoa wılà nıìchì gà yets'ǫ̀ hadı, “Talıtha koum!” yèhdı. (“T'eekoa nıį̀tła nèehsı̨,” hadıì-adı.)
Zezì dǫ wedaà goìlee yılà nıìchì gà kǫ̀ta gots'ǫǫ̀ gòyeèdì. Dǫ wedaà k'e dèze, edılà yek'e ayį̀į̀là gà yets'ǫ̀ hadı, “T'asìı negha wègaat'ı̨ nì?” yèhdı.
Įnìłı̨ı̨ whezeh, dǫzhìa sıì ts'ehłı̨ lat'ı̨ ayı̨į̀là tł'axǫǫ̀ yeyìı ts'ǫ xàèhtła. Dǫzhìa dǫ ełaı̨wo lanì wègaat'ı̨ t'à, dǫ hagedı, “Ełaı̨wo ne,” gedı.
Zezì kǫ̀ goyaèhtła tł'axǫǫ̀ wecheekeè whatsǫǫ̀ dageehke, “Dànìghǫ goxı̨ ı̨nìłı̨ı̨ xàwedets'eezhı ha dìì?” gıìhdı.
K'àowo cheko whatsǫǫ̀ nèyı̨ı̨htı̨ gà dayeehke, “Ayìı sets'ǫ̀ haı̨dı ha neewǫ?” yèhdı.
Yılà nıìchì gà nıìtłaà ayį̀į̀là. Ekòet'ıì eyı dǫ wekè eyıts'ǫ wekechı̨į̀ nàtsoò ajà.
Peter yılà daachì gà nàwo ayį̀į̀là. Eyı tł'axǫǫ̀ dǫ gıgha ehkw'ı-ahodı eyıts'ǫ ts'èko gıgà dǫzhìı whìle sìı goyageède agǫ̀ǫ̀là. Ts'èko edaà ajàa sìı gıghàedaà agǫ̀ǫ̀là.
