Na wën ke raan tök ë yɔ̈ɔ̈k Debid an, “Aɣithopel ë mɛt në kɔc ke Abthalom yiic.” Go Debid lɔ̈ŋ an, “Bɛ̈nydït, yïn läŋ tɔ jam de Aɣithopel tɔ cïn naamde!”
Na wën aacï Aɣithopel ye tïŋ nɔn cïï Yithriɛl jamde rɛɛc, go mulde duöt kɔ̈u ku jël lee paanden. Na wën cï kake guiir kedhie, ke jɔ rɔt lɔ nöök. Go thou ku tɔ̈ɔ̈u në raŋ de yïï wun yic.
Go bɛ̈ny ë rem de tɔŋ tök bɛ̈ɛ̈r an, “Acïn raan nu ë woyiic bɛ̈nydï, ee tiët Elica nu ë Yithriɛl, yen aye melik de Yithriɛl lɛ̈k këriëëc ëbɛ̈n ye lueel, ayï kë luel kë yï tɔ̈u në biöŋdu nɔm.”
Nhialic guöpde ee yen ee Bɛ̈nydïïtda, ku bänykɛn ke kake Nhialic atɔ̈ukï ee tënë ke ke muk kɛŋ, acïk röt coc bïk kɛŋ kooth, ku ciɛɛlkï wook tɔŋ buk piɔ̈t në week. Kɔc ke Yithriɛl piɛŋkï apiɛth, duökï piɔ̈t ë Bɛ̈nydït, Nhialiny de kuarkun! Wek cïï duëër kɔn tiam!”
Apiɛth tei, Nhialic guöpde, abï yï nyuöth kë bï yïn en ŋic: Nyan dhuec abï mɛwä dhiëëth ku abïï cäk an, Emanwɛl, të lueelë yen në thoŋda, ee “Nhialic atɔ̈u ke wook.”
Abïk dap lɔ Juda ke cït amooldït ë pïïu ee ɣet ë kɔc yiëth, ku abï pinydun thiɔ̈ɔ̈ŋic ëbɛ̈n. Emanwɛl! Nhialic atɔ̈u ke wook. Abï ye wuök peer ku gël piny.”
Yɛn bï bɛ̈n tëde week ku kuɔny week. Yɛn bï juöör riɔ̈ɔ̈k ëbɛ̈n, të cän week thiäi piny, ku wek cä ke bï riɔ̈ɔ̈k. Ku we cä bï pɔ̈l ke we kën luöi këtuc, ku të lan week luöi këtuc, abä looi arɔ̈ŋ. Acä lueel, Yɛn Bɛ̈nydït.”
Duökï göth në Bɛ̈nydït, ku duökï riɔ̈c në kɔc cieŋ piny. Abuk keek rum ëthiäu, Bɛ̈nydït atɔ̈u ke wook, ku ë yiëth tiaam, yiëth wään ee keek kuɔny. Ka week duökï riɔ̈c.
“Tiëŋkï, dhueny kën kɔn yök kekë moc abï meth yök, ago mɛwä dhiëëth, ku abïk meth cäk rin, an, Emanwɛl, (të pukë yen ë thoŋda, yen aye, “Nhialic ee tɔ̈u kekë wook”).
Go Mothe lueel an, “Të la wek biic, lak thɔ̈ɔ̈r në kɔc ke aterdun, ku lak abëël ke tɔŋ tïŋ, jöŋgöör ku remdïït de tɔŋ wär week në juëc, duökï riɔ̈c në keek, Bɛ̈nydït Nhialicdun Raan wään luäk week në Rip, abï tɔ̈u ke week.