ku bɛ̈ɛ̈r lɛ̈k en an, “Melik yïn bï pïïr athɛɛr! Eeŋö cän piɔ̈u duëër dhiau ku pänydïït wään cïï kuarkuɔ tɔ̈ɔ̈u thïn acï riääk, ku athïïnke acï ke nyop në mac?”
Ka ënɔɔnë lɛ̈kë kɔc ke Juda ku kɔc ke Jeruthalem, nɔn luöi Yɛn keek kiɛɛr rac, ku cä rɔt kiëët bä ke luöi këtuc. lɛ̈kë keek bïk rëër de rɛ̈ɛ̈c pɔ̈l, ku bïk kuɛɛrken waar ku bïk ka loikï keek pɔ̈l.
Guɔ tunynhial piŋ röl athiëc tunynhial däŋ an, “Agut cï nɛn yen bïï ee kakë, ka wën cï tïŋ ë nyuuth yic ŋoot ke ke lɔ tueŋ? Agut cï nɛn yen bïï kërɛɛcdïïtë tɔ̈u ë nyin de miɔ̈c ye nɔ̈k ë ceŋ yic? Agut cï nɛn yen bïï ë rem ë paannhial kekë tëɣeric ŋoot ke ke dum yiic?
Ku tiimkɛn ke enap abä keek riɔ̈ɔ̈k, ayï tiimkɛn ke ŋaap, tiim yek lueel an ë röörken kek ë riɔp keek në keek. Abä keek tɔ ye roor, ku abïï läi roor ke riɔ̈ɔ̈k.