Kɔc acïk guɔ bɛ̈n ëthiäu! Kɔc nu ë jöŋgöör kɔ̈ɔ̈th aciɛthkï ë rou ku rou. Aŋoot raan tït ke ciɛɛl thok an, “Babilon ë wïïk! Yiëthkɛn yek lam adhɔtkï piny ke ke cï dhuɔɔŋ.”
Yɛn bï diɛtkɛn ke miɛtëpiɔ̈u tɔ lɔ lik kekë awuɔɔu ë miɛtëpiɔ̈u ë dhuëëŋ de monythiëk ku nyan thiak. Abïk nïïm ciën miök de mɛ̈ckealath, ku abï ciën rap.
Röördït ke nyan de Dhiɔn ayek nyuc piny ke ke mim thook. Ku tɔ̈u abuui në kenïïm, ku ceŋkï lupɔɔ ke cual ë kekɔ̈ɔ̈th. Ku dhueec ke Jeruthalem ayek kenyïïn kuöm piny në ayäär.
Acïtkï apiöŋ de wɛ̈ɛ̈r apiöŋ ee rɔt miɔɔk, abïk ayärden gut cït man ë amoth. Acïtkï kuɛl ee tai, luɔi cï Nhialic duëëradur col ëcut tɔ̈ɔ̈u bï aa këden aɣet athɛɛr.
Lɛc ee yen rɔt leec, ku kuɛth ee yen kuɛth ë kamit. Yen acït lɛ̈ŋ bä wek e leeŋ wëi ku dhiën bä wek e tɔ dhiau: Në luɛl ee yen e lueel ë yepiɔ̈u, an: ‘Yɛn rɛ̈ɛ̈r ke ya ye melik tik! Ku cä ye thuööm, ku yɛn cïï dhiëëu bï tïŋ anandï.”