Kër ke tiim acïk biɔɔr ku dhoŋkï, go diäär ke kuany ke ke ye tiim ke thät. Në biäk kën ë kɔc e yökic, Nhialic Aciëŋden acïï piɔ̈u bï kok ke keek, acï ke bï nyuöth kokdepiɔ̈u.
Kɔc ee yiëth looi acïkï ee tak ayï miɔ̈n bïk lueel an, “Biäk de tim acä dɛ̈ɛ̈p. Yɛn cï kuïn cï pam thaal, ku nyuɔp rïŋ ku cam. Ku biäk däŋ de tim acän ke yath luööi. Ku yakï gut a nɔm piny në tim dït nɔm!”
Ee kɔc gäm täŋ ee raan cït kë cam ŋeth. Täŋdɛn ë dhɔ̈ɔ̈n ee ye thɛl të wär kaam duëërë yen kony. Acïï bï gäm rɔt nɔn ye yanh muk në yeciin nɔn cïï yen ee yath taitai.
Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Bäkkï tëtök, kɔc ke juöör, kɔc wään cï poth në wïïk de ciɛɛŋ thok, nyuɔɔthkï röt në löŋ nɔm! Kɔc ee röt kueer në yiëthkɛn ke tiim ku lɛ̈ŋkï yiëth cïï keek bï kony kek ee kɔckë acïn kë ŋickï taitai!
Acïtkï jɔ̈k dït piɔ̈ɔ̈th cie kuɛth. Kek ee bänykë acïkï käŋ ee yökiic. Raan ëbɛ̈n në keyiic aye ŋɛk kë nhiɛɛr ë piɔ̈nde looi, ku ye ŋɛk këdäŋ kɔɔr ke de kë bï yök thïn.
Ku në ee kakë yiic, kɔc ayek röt yök ke ke ye dhän ku cïnkï naamden, kɔc ee yiëth looi acïk määr, në biäk ye yiëthkɛn yek looi lueth ku cïnkï yiic wëi.
Kɔc juëc abï keek tɔ dikëdik, ku wak keek, ku gii keek, ku kɔc ee karɛc looi abïk ŋoot ke ke loi karɛc. Kɔc ee karɛc looi acïkï bï yökic, ee kɔc pelnïïm kapäc kek bï ye yökic.”
Go Ɣodhiya lɛ̈k keek alëyɔ̈ɔ̈ an, “Na de raan pel nɔm? Ke yök ee kakë yiic kedhie. Kuɛɛr ke Bɛ̈nydït ayek yith, ku aye kɔc piɛthpiɔ̈ɔ̈th ke kuany yiic, ku raan reec Bɛ̈nydït, ee tuëk thïn ku wïïk, në biäk ye kek keek dhɔ̈l yiic.