Go Nhialic lueel an, “Yɛn bï tɔ̈u wo yïn, ka wadäŋ të le yïn ke bɛ̈ɛ̈i bei paan ë Rip, wek bï bɛ̈n lam në ee kuurë nɔm eenë. Yen abï ye jɔ ŋic nɔn ee Yɛn ë toc yïn.”
Yɛn bï bɛ̈n tëde week ku kuɔny week. Yɛn bï juöör riɔ̈ɔ̈k ëbɛ̈n, të cän week thiäi piny, ku wek cä ke bï riɔ̈ɔ̈k. Ku we cä bï pɔ̈l ke we kën luöi këtuc, ku të lan week luöi këtuc, abä looi arɔ̈ŋ. Acä lueel, Yɛn Bɛ̈nydït.”
Ku biäk thiin cï döŋë abä dhiim apiɛth, cït man ye ateek dhiim në mac, dhiɛɛm keek në dhiëm adhääp. Ku ëtɛ̈ɛ̈n, abïk ɛn jɔ aa lɔ̈ŋ, ku abä keek aa piŋ thook. Abä nyuöth keek nɔn ye kek kɔckï, ku abïk jɔ gam nɔn yan Nhialicden.
“Tiëŋkï, dhueny kën kɔn yök kekë moc abï meth yök, ago mɛwä dhiëëth, ku abïk meth cäk rin, an, Emanwɛl, (të pukë yen ë thoŋda, yen aye, “Nhialic ee tɔ̈u kekë wook”).
Aa ye gäm de yic aŋäth yen aa tɔ kɔc ke Yithriɛl tem Wɛ̈ɛ̈r Thith kɔ̈u ke ye tëril ciɛth kek, na wën aa them kɔc ke Rip en, ke ke jɔ pïïu guɔ mät nïïm ku moukï kedhie.