Na wën, ke ke nööm Aron keek, ku lëëŋ ke, ku luuŋ adhäm cï lɛ̈ɛ̈ŋ në këde cuɛ̈cic, ku cuëëc en dan adhääp.” Na wën, ke lueel ë kɔc an, “Yithriɛl, Nhialicduön wään bïï we bei paan ë Rip kï!”
Raan ëbɛ̈n raan ee ke lam abïï kuɔɔr piny. Ku kɔc ee yiëth looi ayek kɔc ku acïn däŋ. Tɔ ke bɔ̈ bïk bɛ̈n kɔ̈ɔ̈c ë luk nɔm, abïk riɔ̈ɔ̈c ku jɔkï ayäär guum.
Ku ëtɛ̈ɛ̈n acä lɛ̈k week an kɔc bï a lam, ku yek wëlkï piŋ, abïk dɛk kacaam juëc ku kadekkï, ku wek bïï cɔk nɔ̈k ku rou. Abïk piɔ̈ɔ̈th miɛt, ku we bï gup yäär.
Go Bɛ̈nydït thiëc an, “Ku eeŋö wɔi? Apukï röt ciëën ë riɔ̈ɔ̈cdït. Remdɛn de tɔŋ acï ke cuɔp ciëën acïï riɔ̈ɔ̈c ke thööŋ, ariŋkï aläldïïtë, ku acïkï kekɔ̈ɔ̈th ee lieec.