Tɔŋdɛn biökkï në abëël wïïrken yiic acïnkï thaarden, acïn raan bï jam ë gɛ̈ɛ̈r luɛɛl! Wo bï kajuëc ke rem de tɔŋ de ater tɛ̈k röt, ku abïk juëc aläl ayï ŋɔl abïï tɛ̈k. Bɛ̈nydït guöp yen abï aa meliŋda, abï we mac ë Yen ku gël wook.
Aye Nhialic lueel an, “Miɛmkï thook ku piɛŋkï Yɛn thok wek piiny mec! Guiɛɛrkï röt bäk göönydun lɛɛr në bäny ke luk nïïm, wek bï dɛk kaam bä wek jam. Bäk mɛtku wonïïm tëtök buk löŋ mac eeŋa de yic.
Cöölë juöör bïk bɛ̈n në luk nɔm. Ee yanhou në yiëthken yiic duëër ka bï tuöl caar? Eeŋa në keyiic cï ka loi röt ee nɔɔnë kɔn lueel? Takkï ee yiëthkë bïï cätɔɔken bïk bɛ̈n nyooth nɔn de kek yic, bïk wël luelkï bɛ̈n tɔ ee yith.
Kë lueel ë Bɛ̈nydït melik de Yithriɛl, ku ye konyde, Bɛ̈nydït de rɛm kï: “Yɛn ee tueŋ, ku Ya ciëën, ku Yɛn ee Nhialic a tök, acïn yanh däŋ ee Yɛn a tök.