Week wedhie wek kɔc ee Bɛ̈nydït riëëu, ku yak wël ke awunde gam, kueer cath wek thïn aduëër yic cuɔl, ku yak Bɛ̈nydït ŋɔ̈ɔ̈th, kankï röt në Nhialicdun.
“Yɛn bï Jeruthalem nyuöth kokëpiɔ̈u, nyuöth raan ëbɛ̈n raan rɛ̈ɛ̈r në ye ɣööt cï riääk yiic. Na cakaa nɔn ye pinyde jɔ̈ɔ̈r, abä tɔ ee dom, abï ciët dom cä com ë Eden. Dhuëëŋ ku miɛtëpiɔ̈u abïk tɔ̈u ëtɛ̈ɛ̈n, ku diɛt ke thieithieei ku lɛ̈c leecë Yɛn.
Ku be ë tunynhial lɛ̈k ɛn nɔn luɛɛl ɛn en an, “Acï Bɛ̈nydït de rɛm lueel nɔn bï pɛ̈ɛ̈nydïtke bɛ bäny, ku lueel nɔn bï yen Jeruthalem bɛ kuɔny, ku nyuooth nɔn yen wunde.’’
Miɛtëpiɔ̈u arëët, nyan de Dhiɔn, moc kiɛɛu, nyan de Jeruthalem! Tiëŋkï, melikdun abɔ̈ tënu wek thïn! Abɔ̈ ke cï duaŋ nɔm, ku ë tiam, ku ë rɔt kuɔɔr piny, ka acath në muul kɔ̈u, acath adhäny thiin ë muul kɔ̈u.