2 Jɔ̈ɔ̈r abï ket ku moc kiɛɛu de miɛtëpiɔ̈u. Abï läk cï läk de kuur ke Lebanɔn ku abïk ŋiëc luɔk cï luɔk de duum ë Karmel ku Caron. Raan ëbɛ̈n abï diɛk de Bɛ̈nydït tïŋ ku tïŋ riɛlde ku dïtde.
Tɔ pinynɔm de rɛɛp juëc ëbɛ̈n, tɔ kur nïïm thiäŋ në rap, ku bïk juëc në luɔk cït ka nu ë Lebanɔn. Tɔ pɛ̈ɛ̈nydït thiäŋ yiic në kɔc juëc cït man ë duum thiäŋ yiic në wal.
Miäk we bï dhuëëŋ ë Bɛ̈nydït tïŋ, në luɔi cï yen dokdun piŋ, dok duɔk wek në weyäc në Bɛ̈nydït. Ɣɛɛ, ë yic wek ë dok në yeguöp. Na wook, ee lööŋke tei kek yok luɛɛl.”
Të le yen rɔt looi, abï raan ëbɛ̈n aa lueel an, “Yen ee Nhialicda! Wo cï aŋäthda tääu ë Yeguöp, ku ë wo luök. Yen ee Bɛ̈nydït! Wok cï aŋäthda tääu në Ye guöp, ku ënɔɔnë wok mit piɔ̈ɔ̈th ku yok dɔl në luɔi cï Yen wo kony.”
Piny adhɔt ke cïn kë loi thïn, ku acï pɔ̈l. Ruɔɔr ke Lebanɔn acïk biɔɔr, wak ë Caron ee ŋiëc luɔk acï aa jɔ̈ɔ̈r, ku tiim ke Bacan ku Kuur ë Karmel alöönykï yïth piny.
Abïk ɣet Jeruthalem ke ke mitpiɔ̈ɔ̈th, ke ke kët ku yek kiɛɛu de miɛtëpiɔ̈u moc. Abïk piɔ̈ɔ̈th miɛt aɣet athɛɛr, ku abïk nïïm ciɛ̈n dhiënëpiɔ̈u kekë jiɛthëpiɔ̈u aɣet athɛɛr.
Dhiɔn, lɔ nhial në kuur bäär nɔm ku luel wëlpiɛth! Dhiɔn, cɔ̈t në röl dït, caalë wëlpiɛth! Luel këriëëc ku du riɔ̈c, lɛ̈kë wuöt ke Juda, nɔn bïï ë Nhialicden!
Yɛn bï thidar tɔ cil në jɔ̈ɔ̈ric, ku tiim ke akacia ku rɛ̈t, ku tiim ke olip. Roor abï cil piny cïï wal ë cil thïn, roor de tiim ke enap ku tiim ke juniper ku tiim ke ameth.
“Tim de pain, ku tim de juniper, ku tim de ameth, ku tiim piɛth ke roor de Lebanɔn, abïï ke bɛ̈ɛ̈i bïï ë yïn bɛ̈n yïk, Jeruthalem. Ago tëdiën ɣeric tɔ läk, Ago pänydiëndït dɛk dhuëëŋ
Bä kɔc dhiau në Dhiɔn tɔ mitpiɔ̈ɔ̈th, gäm miɛtëpiɔ̈u në nyin ë dhiëëuwic, Diɛt ke alɛɛc në nyin ë jiɛthëpiɔ̈uwic. Abïk ciët tiim ke ɣok de piathëpiɔ̈u, cïï Bɛ̈nydït ke com guöpde. Abïk yic aa looi, ku Nhialic abï dhuëëŋ yök ë baŋ ë kë cï looi.
Miɛtkï piɔ̈ɔ̈th në Jeruthalem, lak piɔ̈ɔ̈th yum në yen, wek kɔc nhiaar ee pänydïïtë wedhie! Miɛtkï piɔ̈ɔ̈th në yen ënɔɔnë, wek kɔc wään cï ye dhiëëu wedhie!
Të lee yïn kënë tïŋ ke loi rɔt, yïn bï piɔ̈u miɛt, abï yïn tɔ ril ku tɔ yïn piɔl guöp. Ku ëtɛ̈ɛ̈n, abä jɔ ŋic nɔn ee yan Bɛ̈nydït, Yɛn ee kɔc ee ya riëëu kony ku nyuöth agönhdï kɔc ke aterdï.”
Yɛn bï ciët thäc tëde kɔc ke Yithriɛl. Abïk gaak moc cït man agurbiök, Abïï keek riɛɛt piny ka meiken abïk ɣet piny ya cït man ë mei ke tim de thidar de Lebanɔn.
Kɔc ke Eparaim abïk riɛl cït rem de tɔŋ, ku abïk piɔ̈ɔ̈th miɛt cït kɔc ë dek mɔ̈u. Kuatden abïk ee kënë tïŋ ku mitkï piɔ̈ɔ̈th, ku leckï Bɛ̈nydït në kepiɔ̈ɔ̈th në biäk de kë cï looi.
Ku bïk aa guiir adï, të kënë ke tooc? Acït man cï e gɔ̈ɔ̈r an, “Eeŋö cï kɔc cök dikëdik alë, kɔc ee wëlpiɛth guiir, wël ke mät, kɔc ë wëlpiɛth guiir, wël ke këpiɛth!”
Ku wook wodhie, wok ee dhuëëŋ de Bɛ̈nydït woi cït man ë wo käŋ woi ë mɛnhdheric, ke cïn lupɔ kum wonyïïn, agoku röt aa puk buk aa ciët täudɛn manë guöp, ku yok dhuëëŋ yök dhuëëŋ ee cool ë ŋuak rɔt, ku ye Bɛ̈nydït en abïï en, yen aye Wëidït.
Luɔi ee yen Nhialic, Raan ɣɔn yöök ɣɛɛrëpiny, an, “Bä bei tëcol, ye piny riaau!” Yen aa riau wopiɔ̈ɔ̈th, agoku riau de ŋïny de dhuëëŋ de Nhialic yök, riau nu ë Yecu Kërtho nyin.