Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Yɛn bï riääk bɛ̈ɛ̈i piny ku luöi këtuc kɔc ee karɛc looi ëbɛ̈n, në biäk de karɛckɛn. Yɛn bï raan ëbɛ̈n kuɔɔr piny raan ee yenɔm ɣääc, ku luöi këtuc raan de guöp lɛc ee kɔc kuur.
Cäk nïïm guɔ määr në Bɛ̈nydït, raan ë cak week, raan ë thieth paannhial ku tɛ̈ɛ̈u këërkëër ke piny piny? Eeŋödäŋ ya wek tɔ̈u në riɔ̈ɔ̈c yic në agönh de kɔc yɔŋ week, kɔc kɔɔr bïk we riɔ̈ɔ̈k? Agönhden acïï week bï bɛ riɔ̈ɔ̈k.
Wek ee lɔ në löŋ nɔm, ku acïn yic kääc në biäkdun. Wek ee rɔt kan në jam de lueth bä wek göönydun tiaam. Wek ee kïïtduön guiir bä wek kɔc kɔ̈k yiëk buɔ̈t.
7 Ku të wën jɔ yɛn daai, go lɛ̈n ë ŋuan tïc. Aril ëtör, ku ee gök de gäi, ku ee këde riɔ̈ɔ̈c. Në leckɛn dït ke wëëth aye yen ka cï tiaam kuem, ku jɔ ke dum ë yecök. Acïï cït läi kɔ̈kkë ade nɔm tuŋ kathiëër.
Ago Bɛ̈nydït lueel an, “Piɛŋkï, wek ee kɔckë, wek luöi keek këtuc, kë cä wek weyiëth bï lëu në luny. Ka wek cïï bï bɛ cath ke we ɣɛ̈ɛ̈c wenïïm, në luɔi bï kek aa kööl rac arëët.
Ku kääc kɔc juëc ë ke daai. Go bäny ceŋ piny gokï geet guöp aya, luelkï an: “Acï kɔc kɔ̈k kony, tɔ kony rɔt, tën ee yen Kërtho de Nhialic, raandɛn cï lɔc!”