13 Acï Bɛ̈nydït lueel an, “Kɔckë ayek röt tɔ ye kɔc lam ɛn, ku jamden ee ɣɔ̈ric, ku piɔ̈ɔ̈thken anukï tëdäŋ pei. Ka yek theek ee lööŋ ke kɔc tei, ku ciɛɛŋ thɛɛr, ka cïk keek tääu ë kenïïm.
Ago wook tɔ yök rac de agönhde ku gumku akuöörkuöör de tɔŋ. Go agönhde dëp cï mac në Yithriɛl yic ëbɛ̈n, ku wok kuc kë loi rɔt, acïn kë cïï wok wëët në ye yic taitai.
Eeŋö yïn wo tɔ mär kueerdu? Eeŋö yïn wo tɔ ril nïïm abuk röt yal wei në kueerdu yic? Bä ciëën, në biäk de kɔc ee yïn luööi, ku në biäk de dhiëën ee kaku.
Ku na ɣɔn në ee kake cök ke Juda nyankënë Yithriɛl cïn piɔ̈u adöt, aacï them bï rɔt looi ke cït kë puk rɔt Ɛn, ku aacïï tɔ̈u në yepiɔ̈u. Acä lueel, Yɛn Bɛ̈nydït.”
Go ë Bɛ̈nydït lueel an, “Mɛnh ë raan, kɔckun ayek yï jääm guöp të cïï kek lɔ mat në pɛ̈ɛ̈ny ke pänydït kɔ̈u ku në kuɛɛr ke ɣöötken thook. Ayek lɛ̈k röt an, ‘Lokku ku piŋku ee jam ŋö cï bɛ̈n tëde Bɛ̈nydït ënɔɔnë.’